Geef niet direct een oordeel of een oplossing wanneer je met iemand in gesprek gaat over wat hij of zij heeft meegemaakt. Vaak vinden mensen het al helpend wanneer ze enkel hun verhaal kunnen vertellen en kunnen zeggen hoe ze zich voelen. Neem hier dan ook de tijd voor door goed te luisteren en vragen te stellen. Bied eventueel aan dat je ervoor open staat om de ander gewoon gezelschap te houden, maar enkel als hij of zij dat wil.
Probeer je boodschap positief te formuleren, zeg bijvoorbeeld: 'ik vind het knap dat je probeert samen te werken met iedereen in onze klas' en niet 'ik vind het knap dat je al 6 dagen niemand meer uitgescholden hebt'.
Als je iemand wil steunen, kan je vragen op welke manier dit het best voelt voor hem of haar.
Heeft de andere persoon het volgens jou zo zwaar dat je je er zorgen om maakt? Zeg dit dan eerlijk en probeer te weten te komen wat hij of zij nodig heeft. Gewoon een babbel, een leuke afleiding of misschien wel professionele hulp?
